Vrijdag kreeg ik diverse ‘whatsappjes’: ga je ook naar de uitslag van Culturele Hoofdstad? Ik besloot te gaan en was blij verrast met de drukte op het gouverneursplein. Jong en oud met een hart voor cultuur was bij elkaar gekomen om te kijken wat de uitslag zou worden.

Mijn gevoel was dat Maastricht wel zou winnen. Met hun samenwerking die over grenzen gaat, een prachtige stad en voldoende geld. Leeuwarden is niet al te best van start gegaan. Ik ben bij verschillende bijeenkomsten geweest waarbij er flinke weerstand en kritiek was vanuit verschillende hoeken. Parnas sluiten. Scw Theater wegbezuinigen. En toch Culturele Hoofdstad willen worden? Hoe rijm je dat?
Op een gegeven moment zag ik een groep jonge mensen de schouders eronder zetten. In contact komend met de kunstenaars, de mensen uit het culturele werkveld. Kunstkade ging bloeien. Er kwamen cultuurcoaches in Leeuwarden. Mooie projecten werden opgezet (into the village, de reis, Jeroen zijn fablab). En langzamerhand groeide het vertrouwen: dit zou best eens iets kunnen worden.

En dat gevoel heerste ook op het plein vrijdag: dit zou we eens wat kunnen worden.
Na een lang uur wachten (die uitslag zou toch om 16 uur al zijn?) gebeurde het volgende:

Ljouwert fan herte! Ik heb zin in 2018! En wie weet kan ‘Heden Hidske’ nog een mooie bijdrage leveren!