Paringsdans in de supermarkt

And now for something completely different:

Paringsdans in de supermarkt


Boodschappen doen ten tijde van Corona is een ware uitdaging:

Ik sta voor het klaphekje dat toegang biedt tot de supermarkt. Er staat een vrouw met haar kar net na het poortje. Ze zoekt haar boodschappenlijst, vermoed ik. In plaats van even door te lopen blokkeert ze de toegang.

Anderhalve meter. Ik geef haar haar anderhalve meter

Ze gaat een stukje opzij om haar lijstje te bestuderen en ik kan door het poortje. Groente eerst. Als ik daarna bananen wil pakken kom ik de mevrouw weer tegen. Ze twijfelt over welke tros ze wil. Het duurt lang. Ik blijf geduldig wachten. Ze kiest. Ze stopt de bananen in een plastic zakje, waar ik ook weer wat van vind en meteen staat deze mevrouw op twee minpunten en vind ik haar niet meer aardig. 

Anderhalve meter. Ik geef haar haar anderhalve meter.

Ik duw mijn kar verder de winkel in, draaiend om mensen heen, zoveel mogelijk aan de zijkanten lopend en geduldig wachtend als mensen het hele gangpad even nodig hebben om een zakdoek uit een tas op te diepen en vervolgens te hoesten, maar niet in die zakdoek.

Anderhalve meter. Geef mij mijn anderhalve meter. 

Ik loop wel een gangpaadje om en kom later terug. Dan stuit ik op een ware uitdaging bij het koelschap. De vakkenvuller vult het koelschap. Een meneer stelt een vraag aan de vakkenvuller. En drie mensen willen iets pakken uit datzelfde koelschap: een meneer, een mevrouw en ikzelf. Wie gaat er eerst? We maken oogcontact. We draaien om elkaar heen. Een paringsdans begint. De man en vrouw zetten een stap richting het koelschap. Freeze. De vrouw trekt zich terug. De vakkenvuller heeft zichzelf in een hoekje gedrukt. Ik wacht af. Er komt iemand aanlopen die er langs wil. Ook dat nog.

Anderhalve meter. Geef mij mijn anderhalve meter.

Ik druk mezelf in het koekschap met mijn kar als buffer voor mij en wend mijn gezicht af. Is het boodschappen doen al voorbij? Ik kijk op mijn lijstje. Net over de helft. Kom op. Pak die kwark. Ik ga er voor. Ik zet de mezelf tussen de kar en het koelschap, pak de kwark en ga ervandoor. Deze horde is ook weer genomen. Ik werk mijn lijstje af en kom bij de kassa. Twee kassa’s zijn open. Voor één van de kassa’s staat een rij, de ander is vrij. Maar net bij die kassa staan twee mannen met elkaar te praten. Hun winkelwagens tegen elkaar aan. Geen sociale gesprekken in de winkel. Hoe ga ik dit doen?

Anderhalve meter. Geef mij mijn anderhalve meter.

Ze zien me en gaan achteruit met hun winkelkarren. De rode zee splijt open en geeft mij ruim baan naar de kassa. Ik reken af en pak zo snel ik kan mijn boodschappen in om na het afrekenen ruimte te maken voor de volgende klant. Even verderop lever ik mijn kar in bij een jongedame die ze schoonmaakt voor de volgende klant die de supermarkt dans gaat doen.

En ik ben blij dat ik hier weer voor een paar dagen vanaf ben.

Related Posts

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *